شما را به درک هموگلوبین می برد

01 هموگلوبین چیست؟
مخفف انگلیسی هموگلوبین HGB یا Hb است.هموگلوبین پروتئین خاصی است که اکسیژن را در گلبول های قرمز خون منتقل می کند.پروتئینی است که خون را قرمز می کند.از گلوبین و هِم تشکیل شده است.واحد اندازه گیری تعداد گرم هموگلوبین در لیتر (1000 میلی لیتر) خون است.ارزش مصرف هموگلوبین و گلبول های قرمز خون مشابه است و افزایش و کاهش هموگلوبین می تواند به اهمیت بالینی افزایش و کاهش گلبول قرمز اشاره داشته باشد.
مقدار مرجع هموگلوبین بسته به جنس و سن کمی متفاوت است.محدوده مرجع به شرح زیر است: مرد بالغ: 110-170 گرم در لیتر، زن بالغ: 115-150 گرم در لیتر، نوزاد: 145-200 گرم در لیتر
هموگلوبین 02 زیر محدوده طبیعی
کاهش هموگلوبین را می توان به تغییرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک تقسیم کرد.کاهش پاتولوژیک معمولاً در انواع مختلف کم خونی دیده می شود و دلایل رایج عبارتند از:
① اختلال عملکرد خونساز مغز استخوان، مانند کم خونی آپلاستیک، لوسمی، میلوما و فیبروز مغز استخوان.
② کمبود یا مانع استفاده از مواد خونساز، مانند کم خونی فقر آهن، آنمی سیدروبلاستیک، کم خونی مگالوبلاستیک، اریتروپنی (کمبود اسید فولیک و ویتامین B).
③ از دست دادن خون حاد و مزمن، مانند از دست دادن خون حاد پس از جراحی یا ضربه، زخم معده، بیماری انگلی.
④ تخریب بیش از حد سلول های خون، مانند اسفروسیتوز ارثی، هموگلوبینوری شبانه حمله ای، هموگلوبینوپاتی غیر طبیعی، کم خونی همولیتیک.
⑤ کم خونی ناشی یا همراه با بیماری های دیگر (مانند التهاب، بیماری کبد، بیماری سیستم غدد درون ریز).
هنگامی که شرایط مختلف کم خونی رخ می دهد، به دلیل سطوح مختلف هموگلوبین در گلبول های قرمز، میزان کاهش گلبول های قرمز و هموگلوبین ثابت است.اندازه گیری هموگلوبین می تواند برای درک درجه کم خونی مورد استفاده قرار گیرد، اما برای درک بیشتر نوع کم خونی، تعداد گلبول های قرمز و بررسی مورفولوژیکی و همچنین سایر شاخص های مربوط به گلبول های قرمز باید انجام شود.
03 هموگلوبین بالاتر از حد نرمال
افزایش هموگلوبین را می توان به افزایش فیزیولوژیکی و پاتولوژیک نیز تقسیم کرد.ارتفاع فیزیولوژیکی در مناطق مرتفع رایج است و ساکنان، جنین ها، نوزادان و افراد سالمی که در مناطق مرتفع زندگی می کنند ممکن است در طول ورزش شدید یا کار فیزیکی سنگین، افزایش هموگلوبین را تجربه کنند.غلظت اکسیژن هوا در ارتفاعات کمتر از دشت است.برای اطمینان از نیاز به اکسیژن کافی، بدن یک واکنش جبرانی خواهد داشت، یعنی تعداد گلبول های قرمز افزایش می یابد که منجر به افزایش هموگلوبین می شود.این اغلب "هیپراریتروز" نامیده می شود که یک بیماری مزمن کوهستانی است.به طور مشابه، جنین ها و نوزادان به دلیل محیط کم اکسیژن در رحم، سطح هموگلوبین نسبتا بالایی دارند که می تواند پس از 1 تا 2 ماه تولد به محدوده طبیعی استانداردهای بزرگسالان کاهش یابد.هنگامی که ورزش شدید یا کار فیزیکی سنگین را شروع می کنیم، ممکن است هیپوکسی و تعریق بیش از حد را تجربه کنیم که باعث افزایش ویسکوزیته خون و هموگلوبین می شود.
ارتفاع پاتولوژیک را می توان به ارتفاع نسبی و ارتفاع مطلق تقسیم کرد.افزایش نسبی معمولاً یک توهم موقتی است که ناشی از کاهش حجم پلاسما و افزایش نسبی اجزای قابل مشاهده در خون است.اغلب در غلظت خون کم آب دیده می شود و اغلب در اثر استفراغ شدید، اسهال های متعدد، تعریق زیاد، سوختگی های شدید، دیابت بی مزه و استفاده از دوزهای زیاد دیورتیک ها ایجاد می شود.
افزایش مطلق بیشتر مربوط به هیپوکسی بافتی، افزایش سطح اریتروپویتین در خون و آزادسازی تسریع گلبول های قرمز از مغز استخوان است که در موارد زیر دیده می شود:
① پلی سیتمی اولیه: یک بیماری میلوپرولیفراتیو مزمن است که در عمل بالینی نسبتاً شایع است.مشخصه آن مخاط پوست قرمز تیره است که در اثر افزایش گلبول های قرمز و حجم کل خون، همراه با افزایش گلبول های سفید و پلاکت ها ایجاد می شود.
② پلی سیتمی ثانویه: در بیماری قلبی ریوی، آمفیزم انسدادی، نقص مادرزادی سیانوتیک قلب و بیماری هموگلوبین غیرطبیعی دیده می شود.این بیماری با برخی از تومورها و بیماری های کلیوی مانند سرطان کلیه، سرطان کبد، فیبروم رحم، سرطان تخمدان، جنین کلیه و هیدرونفروز، کلیه پلی کیستیک و پیوند کلیه مرتبط است.علاوه بر این، در افزایش غلظت اریتروپویتین خودبخودی خانوادگی و افزایش گلبول های قرمز ناشی از داروها نیز قابل مشاهده است.
04 هموگلوبین در تمرینات ورزشی
ورزشکاران دارای طیف وسیعی از تغییرات هموگلوبین هستند، با تفاوت های فردی قابل توجه.چه در افراد هموگلوبین بالا یا پایین، دامنه نوسانات هموگلوبین آنها در طول تمرین ورزشی به طور کلی با درجه تغییر بار تمرینی مطابقت دارد و هر دو در محدوده مشخصی از نوسانات باقی می مانند.در فرآیند پایش هموگلوبین، به منظور ارزیابی عینی تر و راهنمایی برای تمرین، باید ارزیابی فردی بر روی تغییرات هموگلوبین هر ورزشکار انجام شود.
در شروع تمرینات با شدت بالا، ورزشکاران مستعد کاهش هموگلوبین هستند، اما این کاهش به طور کلی در حدود 10 درصد از میانگین خود است و کاهش قابل توجهی در توانایی ورزشی مشاهده نخواهد شد.پس از یک مرحله تمرین، زمانی که بدن خود را با مقدار تمرین وفق می دهد، غلظت Hb دوباره افزایش می یابد و در مقایسه با سطح متوسط ​​آن حدود 10 درصد افزایش می یابد که مظهر بهبود عملکرد و توانایی ورزشی است.در این زمان، ورزشکاران به طور کلی عملکرد بهتری در مسابقات دارند.اگر سطح هموگلوبین پس از یک مرحله تمرین همچنان بالا نرود یا حتی روند نزولی را نشان دهد، که از مقدار اولیه اولیه بین 10 تا 15 درصد فراتر رود، نشان دهنده این است که بار تمرینی بالا است و بدن هنوز با ورزش سازگار نشده است. بار.در این زمان باید به تنظیم برنامه تمرینی و چیدمان مسابقات و تقویت مکمل های غذایی توجه شود.
بنابراین در طی فرآیند تشخیص هموگلوبین، می توان تمرینات ورزشی اصلی، تمرینات استقامتی یا سرعتی مناسب را برای ورزشکاران تعیین کرد که می تواند به مربیان در انتخاب مواد کمک کند.
05 تشخیص هموگلوبین
تشخیص هموگلوبین نیاز به نمونه‌گیری خون در بیمارستان برای معاینه آزمایشگاهی دارد و روش اندازه‌گیری رایج، رنگ‌سنجی آنالایزر سلول‌های خونی است.با استفاده از دستگاه آنالایزر سلول های خونی می توان غلظت هموگلوبین را به طور خودکار آنالیز کرد.در بیمارستان های عمومی، شمارش هموگلوبین نیازی به آزمایش جداگانه ندارد و آزمایشات معمول خون شامل آزمایش شمارش هموگلوبین است.
06 آنالایزر قابل حمل هموگلوبین
قابل حملآنالایزر هموگلوبینیک آنالایزر است که از اصل بازتاب نور برای تشخیص غلظت هموگلوبین در خون کامل مویرگ ها یا وریدهای انسان استفاده می کند.هموگلوبین مترمی تواند به سرعت نتایج قابل اعتماد را از طریق عملیات ساده به دست آورد.این یک نوار تست شیمیایی خشک کوچک، قابل حمل، ساده برای کارکردن و تشخیص سریع استمانیتور هموگلوبین.تنها با یک قطره خون انگشت، سطح هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت (HCT) بیمار در عرض 10 ثانیه قابل تشخیص است.برای بیمارستان ها در تمام سطوح برای انجام تست های مراقبتی بسیار مناسب است و برای ارتقاء و استفاده در فعالیت های معاینه فیزیکی جامعه مناسب تر است.روش‌های تشخیص سنتی مستلزم جمع‌آوری نمونه‌های خون و بازگرداندن آن‌ها به آزمایشگاه برای آزمایش است، که برای پرسنل مراقبت‌های بهداشتی بالینی برای ارتباط به موقع با بیماران و خانواده‌هایشان حجم کاری سنگین و ناخوشایند است.با این حال، هموگلوبین متر قابل حمل راه حل بهتری برای این امر ارائه می دهد.