چگونه بفهمم کم خونی دارم؟
To تشخیص کم خونی، پزشک احتمالاً از شما در مورد سابقه پزشکی شما می پرسد، یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش خون را تجویز می کند.
شما می توانید با ارائه پاسخ های دقیق در مورد علائم، سابقه پزشکی خانوادگی، رژیم غذایی، داروهایی که مصرف می کنید، مصرف الکل و پیشینه قومی کمک کنید.پزشک شما به دنبال علائم کم خونی و سایر سرنخ های فیزیکی است که ممکن است به یک علت اشاره کند.
اساساً سه علت مختلف برای کم خونی وجود دارد: از دست دادن خون، کاهش یا تولید ناقص گلبول های قرمز خون، یا تخریب گلبول های قرمز.
آزمایش خون نه تنها تشخیص کم خونی را تایید می کند، بلکه به تشخیص بیماری زمینه ای نیز کمک می کند.آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
شمارش کامل خون (CBC)، که تعداد، اندازه، حجم و محتوای هموگلوبین گلبول های قرمز را تعیین می کند.
سطح آهن خون و سطح فریتین سرم، بهترین شاخص های کل ذخایر آهن بدن شما هستند.
سطوح ویتامین B12 و فولات، ویتامین های لازم برای تولید گلبول های قرمز خون
آزمایش خون ویژه برای تشخیص علل نادر کم خونی، مانند حمله ایمنی به گلبول های قرمز، شکنندگی گلبول های قرمز، و نقص آنزیم ها، هموگلوبین و لخته شدن
شمارش رتیکولوسیت، بیلی روبین و سایر آزمایشهای خون و ادرار برای تعیین سرعت ساخت سلولهای خونی یا کمخونی همولیتیک، که در آن گلبولهای قرمز خون شما طول عمر کوتاهتری دارند.
درمان کم خونیبستگی به علت دارد
نارسایی کمبود آهن.درمان این نوع کم خونی معمولاً شامل مصرف مکمل های آهن و تغییر رژیم غذایی است.برای برخی افراد، این ممکن است شامل دریافت آهن از طریق ورید باشد.
اگر علت کمبود آهن از دست دادن خون باشد - غیر از قاعدگی - باید منبع خونریزی را پیدا کرد و خونریزی را متوقف کرد.این ممکن است شامل جراحی باشد.
کم خونی های ناشی از کمبود ویتامیندرمان کمبود اسید فولیک و ویتامین C شامل مکمل های غذایی و افزایش این مواد مغذی در رژیم غذایی است.
اگر دستگاه گوارش شما در جذب ویتامین B-12 از غذایی که می خورید مشکل دارد، ممکن است نیاز به تزریق ویتامین B-12 داشته باشید.در ابتدا، ممکن است این عکس ها را یک روز در میان انجام دهید.در نهایت، بسته به موقعیت خود، فقط یک بار در ماه، احتمالا مادام العمر، به عکس نیاز خواهید داشت.
کم خونی بیماری مزمن.درمان خاصی برای این نوع کم خونی وجود ندارد.پزشکان بر درمان بیماری زمینه ای تمرکز می کنند.اگر علائم شدید شد، تزریق خون یا تزریق یک هورمون مصنوعی که به طور معمول توسط کلیه ها تولید می شود (اریتروپویتین) ممکن است به تحریک تولید گلبول های قرمز خون و کاهش خستگی کمک کند.
کمخونی آپلاستیک.درمان این کم خونی می تواند شامل تزریق خون برای افزایش سطح گلبول های قرمز باشد.اگر مغز استخوان شما نتواند سلول های خونی سالم بسازد، ممکن است نیاز به پیوند مغز استخوان داشته باشید.
کم خونی های مرتبط با بیماری مغز استخوان.درمان این بیماری های مختلف می تواند شامل دارو، شیمی درمانی یا پیوند مغز استخوان باشد.
کم خونی های همولیتیک.مدیریت کم خونی های همولیتیک شامل اجتناب از داروهای مشکوک، درمان عفونت ها و مصرف داروهایی است که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند، که می تواند به گلبول های قرمز خون شما حمله کند.کم خونی همولیتیک شدید به طور کلی نیاز به درمان مداوم دارد.
کم خونی داسی شکل.درمان ممکن است شامل اکسیژن، مسکن ها و مایعات خوراکی و داخل وریدی برای کاهش درد و جلوگیری از عوارض باشد.پزشکان همچنین ممکن است تزریق خون، مکمل های اسید فولیک و آنتی بیوتیک ها را توصیه کنند.یک داروی سرطان به نام هیدروکسی اوره (Droxia، Hydrea، Siklos) نیز برای درمان کم خونی سلول داسی شکل استفاده می شود.
تالاسمی.اکثر اشکال تالاسمی خفیف هستند و نیازی به درمان ندارند.اشکال شدیدتر تالاسمی عموماً به تزریق خون، مکملهای اسید فولیک، دارو، برداشتن طحال یا پیوند سلولهای بنیادی خون و مغز استخوان نیاز دارند.
مقالات به نقل از:
کم خونی – مایو کلینیک
درک کم خونی - تشخیص و درمان - WebMD
زمان ارسال: مه-13-2022